Für mia wars wirklich da anstrengenste roberge Stammtisch. Mir duad heid no der Bauch weh vor lauter lacha. Mei ham mir a Gaudi ghabt. Und für wos mi ned der Sepp ois eingspannt hod: Stodl aufspaarn, Würstl hoin, Aschenbecher auslaarn, Koima a Wosser gebn, Kaffeewasser aufsetzn, Bierglasl ospuin... aber mir ham uns guad verstandn.
I kon aber scho versteh, dass do Leut gibt, de wo seinem Charme ned so erliegen:
Ein kleiner Auszug
"Rindviech" zu einer Frau, die a Wosser bestell hat
"Haubntaucher" zum Cornelius, der wo se grad im Forum ogmeldet hat
"jo, san mir do herom a Konditorei" auf die Frage eines Gastes der im gepflegtem Hochdeutsch fragte: "Haben Sie auch Kuchen hier"
"Jo gehts da ned guad" nachdem der Kuchengast das Angebot des Sepp´s, ob er denn an Speck statt des Kuchens essen wollt mit "Nein ich darf nicht" verneinte

"Der lebt jetzt nimmer" auf die Frage, wo denn das "e" vom Schriftzug "Kait l Alm" hingekommen ist
Auf alle Fälle wars wieder zünftig. Wieder a moi neue Leut kennenglernt, a neues Mitglied geworben und i hob zumindest moi wieder an neuen Berg kennen gelernt.
An scheenan Dog
Steff